O czasopiśmie

Edukacja Filozoficzna (ISSN 0860-3839) to czasopismo naukowe wydawane od 1986 roku przez Uniwersytet Warszawski przy Instytucie Filozofii, a następnie Wydziale Filozofii UW.

Jest półrocznikiem kierowanym do wszystkich środowisk intelektualnych i czytelników reprezentujących różne orientacje filozoficzne. Misją czasopisma jest integrowanie osób zainteresowanych filozofią, a także wzajemne inspirowanie się oraz poszerzanie wiedzy i horyzontów.

Nasi Autorzy to reprezentanci wszystkich uczelni i ośrodków badawczych w Polsce i za granicą. Publikujemy recenzowane artykuły naukowe i przekłady autorów obcych (współczesnych i dawniejszych), a także recenzje książek i komunikaty, w tym sprawozdania z ważnych wydarzeń naukowych.

Edukacja Filozoficzna:

• ukazuje się w wersji drukowanej, ponadto artykuły są udostępniane na stronie internetowej (wolny dostęp), przy czym wersją pierwotną czasopisma jest wersja drukowana;
• na bieżąco wdraża standardy mające na celu zagwarantowanie wysokiej jakości naukowej publikowanych treści;
• znajduje się na opublikowanej w 2021 r. przez Ministerstwo Edukacji i Nauki liście czasopism punktowanych (40 pkt);
• jest indeksowana w bazach:
  • Central European Journal in Social Sciences and Humanities (CEJSH),
  • Google Scholar,
  • Polska Bibliografia Naukowa (PBN),
  • ERIH Plus;
• publikuje artykuły naukowe w językach polskim lub angielskim, opatrując je numerami DOI oraz ORCID;
• przyjęła i stosuje zasady etyki publikacyjnej zgodne z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics);
• zachęca Autorów do udostępniania swoich opublikowanych na jej łamach artykułów na takich platformach jak ResearchGate oraz Academia.edu.

Czasopismo planuje składować wszystkie materiały opublikowane w wersji elektronicznej w repozytorium Biblioteki Narodowej i ewentualnie innych repozytoriach w ramach wolnego dostępu.

Zachęcamy naszych Autorów do publikowania swoich artykułów na licencjach Creative Commons. Zapewniają one standard pozwalający na szerokie wykorzystanie materiałów opublikowanych w wolnym dostępie (Open Access). W ramach licencji Creative Commons autorzy zatrzymują przy sobie prawa autorskie. Artykuły takie są publikowane w wolnym dostępie na licencji CC-BY (Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0). Licencja CC-BY jest najbardziej otwartą z istniejących i preferowaną przez wiele instytucji udzielających granty. Pod warunkiem wskazania Autora, licencja pozwala czytelnikom kopiować i redystrybuować utwór w dowolnym medium i formacie, zmieniać, przetwarzać i tworzyć na bazie tego utworu w dowolnym celu, także komercyjnym.

W pozostałych przypadkach jedynie Autorzy i czasopismo mogą udostępniać opublikowane teksty w internecie (z uwzględnieniem repozytoriów i platform dla naukowców). Każdy może jednak korzystać z takich tekstów w ramach dozwolonego użytku (zgodnie z art. 35 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Głównym warunkiem dozwolonego użytku jest wskazanie pełnych imion i nazwisk autorów oraz (w miarę możliwości) źródeł. Dozwolony użytek obejmuje: dozwolony użytek osobisty (dla własnych celów, jednak nie komercyjnych), 2) cytowanie, 3) parodię, pastisz, karykaturę, 4) czasową reprodukcję, 5) korzystanie z dzieł przez instytucje edukacyjne, biblioteki, muzea i archiwa dla celów edukacyjnych i naukowych itp.

Wydawcą i właścicielem czasopisma jest Uniwersytet Warszawski. Czasopismo jest finansowane głównie z subwencji dziekana Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Gdy to możliwe, działania redakcji mogą być finansowane z dodatkowych źródeł w ramach dofinansowania przez organy publiczne, organy pozarządowe lub podmioty prywatne. Czasopismo nie pobiera opłat od autorów (nie przewiduje się jakichkolwiek opłat za publikację), nie pobiera opłat za dostęp do artykułów online (artykuły znajdują się w pełni w wolnym dostępie), nie zamieszcza reklam (tym bardziej nie pobiera za nie opłat). Niewielka część przychodu pochodzi ze sprzedaży egzemplarzy drukowanych (przychód ten nie pokrywa jednak kosztów druku).

Czasopismo jest otwarte na współpracę wydawniczą z innymi (w tym zagranicznymi) partnerami, a także na stałe podnoszenie standardów publikacyjnych, w tym współpracę z wiodącymi wydawcami w celu poprawiania jakości pracy redakcyjnej oraz poziomu merytorycznego, a także obecności czasopisma w wiodących bazach.